مخاطب اين كتاب كساني هستند كه حوصله تجربه‌اي نو را ندارند تا از گذشته عبور كنند؛ آنان كه نمي‌خواهند دوباره بازيچه اعتقاداتي شوند كه بعد بفهمند سرابي بيش نبود؛ كساني كه نمي‌خواهند شاهد پوزخند جوان‌ترها باشند تا از اسب افتادن را از اصل افتادن تلقي نكنند؛ كساني كه سنين كمال، كوفت‌شان شد. آدم‌شويي؛ قصه كساني است كه مي‌خواهند سركشي جواني را با عقل سرانجام بخشند؛ اگر چه جامعه همچنان به خاطر گذشته زير تابوت اين افراد را پرشكوه‌تر پر مي‌كنند. لذا؛ به جوان‌ترهايي كه بيش از حد به گذشته تكيه كرده‌اند، توصيه نمي‌شود اين كتاب را بخوانند تا تاريخ بي‌نام‌ها را در فضايي از رخوت، پوزخند و تمسخر، گاه در خلوت فرياد مي‌زنند «لعنت به من كه خام شدم.» پخته‌هايي كه مستعد پوسيدن هستند. اوقات جدي خود را دور از چشم جوان‌ترها سپري مي‌كنند تا به دروغ بزرگ خود وفادار بمانند، بلكه با عزت بميرند.