اغلب اوقات، رهبرانْ مشکلات افرادشان را براي مدت طولاني ناديده مي‌گيرند؛ زيرا از درگيري مي‌ترسند يا اگر اقدام کنند، به دليل بي‌تجربگي يا اين‌که نمي‌دانند چه کاري بايد انجام دهند، شرايط را بد اداره مي‌کنند. در موارد پيچيده‌تر، جايگزيني اين افراد حتي ممکن است دشوارتر باشد يا اين‌که امکان دارد رهبر رابطه? نزديکي با آن‌ها داشته باشد. اقدام نکردن مي‌تواند به همه کساني که در اطراف افراد دشوار هستند آسيب برساند و ديگران را، قبل از آنکه خود افراد دشوار کار را ترک کنند، به ترک کار سوق دهد. عکس آن مي‌تواند به همان اندازه بد باشد؛ گاهي اوقات رهبران خيلي زود به کار افراد دشوار خاتمه مي‌دهند، که اين کار به گروه آسيب مي‌رساند و فرصتي به اعضاي گروه براي تغيير و اصلاح افراد دشوار نمي‌دهند.