گروهاني که در جنگل لاسودره موضع گرفته‌ بود کاملاً مراقب اوضاع بود. هيچ شتابي نداشت. گاه نگاهي به چپ مي‌انداخت و گاه به راست، گاه به پيش رو و گاه به پشت سر، کِلبر گفته بود: «سرباز بايد پشت سرش هم چشم داشته باشد.» ديرزماني بود که پياده راه مي‌سپردند. ساعت چند بود؟ چه زماني از روز بود؟ معلوم نبود. زيرا در جنگل‌هاي انبوه خودرو هميشه هوا تاريک است.