در اين کتاب نه نوشتار از زيگموند فرويد به فارسي ترجمه شده است که نوشتارهايي کوتاه، اما از جنبه‌ي نظري و باليني مهمند. در ترجمه‌ي اين نوشتارها بر آن بوده‌ايم متني تا حد ممکن روان به دست دهيم. اين نوشتارها با هدف فراهم‌ کردن بينش‌هايي درباره‌ي موضوع روان‌پريشي و روان‌نژندي انتخاب شده‌اند. «پس‌رانش» به مثابه‌ي سازوکار بنيادي روان، در روانکاوي فرويد - لکاني نقشي مهم در تشخيص ساختارهاي رواني دارد. در همه‌ي نوشتارها اهميت «پس‌رانش» را مشاهده مي‌کنيم. حضور يا غيبت پس‌رانش تعيين مي‌کند که فرد به روان‌نژندي مبتلا شود يا روان‌پريشي. پس‌رانش پديد‌آورنده‌ي نشانه و نيز آفريننده‌ي توانايي نمادپردازي براي انسان است. محتواي پس‌رانده نزديک‌ترين و در عين حال، دورترين مسئله به ما است. در واقع، مي‌توان آن را امر «غريب قريب» دانست که هميشه تکه‌هايي از خود را به حالتي غريب به ما نشان مي‌دهد؛ اما نبايد فراموش کرد که همچون «نامه‌ي ربوده شده» هميشه به ما قريب است.