اميريوسفي در مجموعه داستان هيولا نيز همچون آثار سينمايي‌اش نگاهي طنز آميز و نقادانه دارد به اوضاع اجتماعي و سياسي انسان امروز. او روايت‌هايي شگفت از رويارويي قدرت‌هاي جهاني به تصوير کشيده که در وضعيتي گروتسک با هم سرشاخ مي‌شوند. اميريوسفي با فروکاستن مفاهيم و ايدئولوژي‌هاي پرطمطراق به صحنه‌هاي دو بعدي و کاغذي عيار آن‌ها را مشخص مي کند و زير رگبار سؤال مي‌برد. اين رويکرد در کاوش شخصيت‌ها هم نمود پيدا کرده است: قاتل، ناجي استخر، شکنجه گر و يا نوزاد در اين وضعيت عريان و بي‌دفاع حالتي طنز آلود و عجيب پيدا مي کنند. اين مجموعه تجربه‌اي تازه از خواندن داستان گروتسک را به خواننده عرضه مي کند؛ تجربه‌اي که نويسندگان ايراني در اين سال‌ها کمتر به آن پرداخته‌اند.