«چهارگانه‌ي اسکندريه» مجموعه‌ي چهار رماني است که وقايعشان در مصر پيش از جنگ جهاني دوم و حين آن مي‌گذرد. در سه جلد اول مجموعه، ژوستين، بالتازار و مونت‌آليو، سير اتفاقاتي واحد، هر بار از زاويه‌ي ‌ديدي متفاوت روايت مي‌شود. جلد چهارم، کليا، مروري است جسته‌گريخته بر اتفاقات سه جلد پيشين، شش سال پس از رويدادنشان. نويسنده در اين مجموعه مي‌کوشد مفهوم عشق -طيف کامل عشق، از خالصانه‌ترين تعلق خاطرها تا شريرانه‌ترين هوس‌ها- را در بسترِ روابطي پيچيده بکاود که انگيزه‌ها و نيروهاي پيشران آن‌ها هرگز، حتي براي طرفينِ درگير، به‌تمامي روشن نمي‌شوند. چهارگانه‌ي اسکندريه در زمره‌ي طلايه‌داران ادبيات مدرن است، ادبياتي که به کندوکاو سرشت عشق و اشتياق مي‌پردازد؛ قصه‌ي دوستان و دلدادگان و دشمناني که سرنوشتشان کلافي درهم‌پيچيده است از هوس‌ها و حسادت‌ها و هيجان‌ها.