من اعتقاد دارم نويسندگي يک شيوه زندگي و عادت است. کسي که مي نويسد، يعني به نوشتن عادت کرده است؛ «عادت» به معني کار روزمره و مداوم. يک زندگي نويسندگي از يگانه منبع خلاقيتي که در وجود همه ماست سرچشمه مي گيرد؛ همان منبعي که در همه مذاهب و اديان وجود دارد. براي من، اين منبع الهام بخش خداست. پس از اتصال به اين منبع است که مي توانيم به تقليد از خالق هستي در حد خودمان دست به خلاقيت بزنيم.