مرگ شكل طناب، بود منتظر مرگ ورودي راه، منتظر مرگ با مرگ منتظر مي‌رفت وقتي طناب آينه‌اش را ديد و مرگ، مرگ را شناخت سرباز محكوم را زلالي ديد و در زلال آينه انديشه كرد: من جيوه‌ام!