حافظ شاعري متفكرست و مانند همه شاعران انديشه‌ور ايران به علوم و فنون زمان خود تسلط داشته يعني او قرآن و تفسير و فقه و تصوف و معاني و بيان و نجوم و كلام و حكمت و فلسفه و طب و ديگر علوم زمان خود را مي‌دانسته و به همين دليل تعبيرات و اصطلاحات اين علوم و فنون در شعرش بكار رفته است.