در گزارش به كميسر آدم‌ها دو دسته‌اند. آنها كه از پيش در نظم نمادين جامعه براي خودشان جايي پيدا كرده‌اند و آنها كه از همان اول براي جذب‌شدن در اين نظم مشكل دارند. در اينجا هم مثل هر رمان پليسي ديگري تقابل ميان نيك و بد شكل‌دهنده‌ي درام اصلي داستان است. اما در شهري مدرن و در ميان هياهوي ماشين‌ها و آدم‌ها و تحت تصميمات بوروكراتيك بالا‌دست‌ها تشخيص اينكه نيك كدام است و بد كدام براي آدم‌ها ناممكن مي‌شود… حتي آدم‌هايي پُرتعليق و پُركشش نيك در برابر نيك قرار مي‌گيرد و بد در برابر بد و بدين‌ ترتيب تشخيص مرز باريك و ظريف ميان اين دو سخت و سخت‌تر مي‌شود.