تا حالا توي زمين‌خاکي فوتبال بازي کرده‌اي؟ فکر مي‌کني باحال باشد يا کلاً ضدحال؟ تو را نمي‌دانم، اما مجيد و دوستانش عاشقِ فوتبال در زمين‌خاکي روستايشان هستند؛ با اينکه رؤياي بازي در زمين‌چمن را دارند، اما همين زمين‌خاکي هم برايشان غنيمت است. به مجيد که طرف‌دار دوآتشه‌ي تيم بارسلوناست، مي‌گويند «مجيدو بارسا». البته در روستاي دارآباد، هر يک از هم‌بازي‌هاي مجيد هم براي خودش لقبي دارد. آن‌ها درگير ماجراهاي خنده‌دار و گريه‌دار فوتبالي مي‌شوند. اگر دوست داري با ماجراهاي فوتبالي مجيدو بارسا و دوستانش همراه شوي، بزن قدش! وقتي مجيدو بارسا حاضر شد به‌خاطر رسيدن به تيم ملي ايران، روزها گوسفندهاي کاکاجان را بچراند و شب‌ها توي زمين خاکي دارآباد فوتبال بازي کند؛ وقتي جعفرفرغوني در گزارش فوتبالي‌اش آرزو مي‌کرد بهباز شورا با نصب يک لامپ صد به‌جاي پروژکتور براي زمين‌خاکي فوتبالشان دل بچه‌ها را شاد کند؛ وقتي بي‌بي‌نسا سعي مي‌کرد با شيرجه‌زدن روي پاي دو تا از مرغ‌هايش تمرين دروازه‌باني کند، هرگز بچه‌هاي روستاي دارآباد فکرش را هم نمي‌کردند که به‌زودي همراه بي‌بي سر از تهران در‌بياورند و جلوي چشم خداداد عزيزي، هافبک سال‌هاي نه چندان دور تيم ملي ايران، مسابقه بدهند...