الياس كانتي، نويسندة بلغاري و برندة جايزة نوبل در ادبيات، به سال 1905 در بلغارستان متولد شد. اجداد او اصلا اسپانيائي بودند كه در دوران تفتيش عقايد در قرن شانزدهم ميلادي به تركيه آمدند و در قلمرو امپراتوري عثماني اقامت گزيدند. كانتي در 1913 همراه خانواده‌اش به اتريش رفت و در سال 1928 در رشتة شيمي از دانشگاه وين دكترا گرفت. ولي هرگز به كار علمي نپرداخت و زندگيش را يكسره صرف نوشتن كرد. در 1938 پس از الحاق اتريش به آلمان نازي راهي انگلستان شد و تا زمان مرگش در 1994 در آنجا زندگي كرد. او تمام آثارش را به زبان آلماني نوشته است. موضوع اصلي اين آثار بي‌‌پناهي انسان منزوي امروزي است كه توفان بي‌امان انبوه توده‌هاي انساني او را با خود مي‌برد. برخي از آثارش عبارتند از: توده‌ها و قدرت (1960)، محاكمه ديگر كافكا (1973) و خاطرات. اين كتاب برنده جايزه ادبي نوبل سال 1981 مي‌باشد.