اين كتاب سرگذشت حيرت‌آور فراگيرترين انقلابي را بازگو مي كند كه علم فيزيك از زمان نيوتن به بعد به خود ديده است. در نخستين سال قرن بيستم ماكس پلانك نظريه‌ كاملا جديدي را مطرح كرد كه بر پايه آن نور نه به طور يكنواخت و پيوسته، بلكه به طور گسسته و به صورت دسته‌هاي كوچك يا كوانتوم جذب مي‌شود. 5 سال بعد آلبرت انيشتين اظهار داشت كه خود تابش هم بايد به صورت كوانتوم باشد. اين دو نظريه بينش تازه‌اي را درباره ساختار ماده مطرح و علم فيزيك را به كلي دگرگون نمود. در اين كتاب سير تاريخي اين بينش جديد و مفاهيم اساسي نظريه‌ها و كشف‌هاي بزرگي چون ترازهاي انرژي اتم بور، نظريه موجي دوبروي، معادله موج شرودينگر، اصل عدم قطعيت هايزنبرك، مكانيك كوانتومي ديراك، ساختار ريز زومرفلد و غيره با زباني ساده و روشن و غيره تخصصي بيان شده است.