در 10 سپتامبر 1996، سكته‌اي در نيمكره چپ مغز جيل بولت تيلور، محقق مغز 37 ساله‌اي از دانشگاه هاروارد، رخ داد. او در عرض چهار ساعت شاهد زوال مغزش تا نقطه‌اي بود كه ديگر نه مي‌توانست راه برود، نه حرف بزند، نه بخواند، نه بنويسد، و نه جنبه‌اي از زندگي‌اش را به ياد بياورد. در تمام طول اين چهار ساعت، او بين سرخوشي مغز راست شهودي خود (كه در آن احساس سعادت و آرامش مطلقي را تجربه مي‌كرد)، و مغز چپ منطقي‌اش (كه درك مي‌كرد سكته كرده)، در نوسان بود. هشت سال طول كشيد تا جيل به طور كامل بهبود يافت. آن سكته براي تيلور موهبت و مكاشفه‌اي بود كه به او آموخت با قدم گذاشتن به سمت راست مغزمان مي‌توانيم احساس سعادتي را رو كنيم كه اغلب پرچانگي مغزمان آن را به حاشيه مي‌راند.