اگر از افرادي كه خوب مي‌خوابند بپرسيد براي به خواب‌رفتن چه مي‌كنند به احتمال زياد شانه بالا مي‌اندازند و مي‌گويند: «هيچي». آنها به سادگي سرشان را روي بالش مي‌گذارند؛ اگر بيدار شوند. برمي گردند يك قلپ آب مي‌خورند يا به دستشويي مي‌روند و بدون اينكه به خوابيدن فكر كنند فقط مي‌خوابند. اگر از كساني كه مشكل بي‌خوابي دارند بپرسيد براي به‌خواب‌رفتن چه مي‌كنند آن‌ها فهرستي طولاني و مفصل را از آنچه در طول روز انجام مي‌دهند، چگونه قبل از رفتن به رختخواب استراحت مي‌كنند و در طول شب چه مي‌كنند و اينكه در نهايت به خواب نمي‌روند ارائه مي‌دهند. به نظر منصفانه نيست، اينطور نيست؟ حقيقت اين است كه بسياري از كارهايي كه به افراد مبتلا به بي‌خوابي توصيه مي‌شود تا براي درمان بي‌خوابي‌شان انجام دهند، اگر اين كارها را به‌تنهايي انجام دهند، هرگز جواب نمي‌دهد.زيرا رويكرد اصلي صرفا بر انجام‌دادن است_تمركز روي اين است كه چگونه با تغير چيزها در زندگي خود از شر بي‌خوابي خلاص شوند. در ابتدا اين دقيقا همان چيزي است كه شما مي‌خواهيد به‌عنوان يك فرد مبتلا به بي‌خوابي بشنويد، زيرا مي‌خواهيد از درد و رنجي كه مي‌تواند ناشي از نخوابيدن باشد رها شويد. با اين حال، در حالي كه بسياري از تغيرات پيشنهادي ممكن است كارهاي درستي به نظر برسند_مانند ترك كافئين و الكل، پرهيز از بيدار‌ماندن تا ديروقت، به‌آرامي غنودن و انجام تكنيك‌هاي آرام‌سازي قبل از خواب_در نهايت مي‌توانند به‌طور ناخواسته بر بي‌خوابي تان بيفزايند.