وقتي گرفتار فلسفه مي شوي، به فكر آسودگي خاطر نبايد باشي. فلسفه شغل نيست. فلسفه درد است و كسي كه به آن دچار شود، خلاص و رهايي اش كمتر احتمال دارد و عجب اين كه صاحب درد، علاج نمي خواهد و نمي جويد. درد فلسفه مصداق دردي است كه شاعر از آن حكايت مي كند.