هر چند موضوع نوشته‌های ویتگنشتاین مشابه موضوعات مطرح شده از سوی سایر فیلسوفان تحلیلی - ماهیت منطق، مرزهای زبان، تحلیل معنا - است. اما او این کار را به سبکی شاعرانه انجام داد؛ همین امر، کار او را از سایر همتایانش متمایز می‌سازد پرسش از چگونه خواندن ویتگنشتاین را به پرسشی به‌جا بدل می‌نماید. بنا به استدلال ری مانک، در بن اندیشه ویتگنشتاین عزمی راسخ برای مقاومت در برابر علم‌گرایی عصر ما و نوعی تاکید بر انسجام و خودسامانی اشکال غیرعلمی فهمیدن وجود دارد. ویتگنشتاین تالاش می‌کرد روشن سازد که فهم مورد نظر ما در فلسفه شبیه به فهم ممکن ما از یک فرد، یک قطعه موسیقی و یا یک شعر است....