کتاب چکاوک اثری است از رشادنوری گونتکین، به ترجمه سید برهان قندیلی و چاپ انتشارات افق بی پایان. رمان حاضر درباره معلمی به نام فریده است و با روایت خاطرات او با زبانی ساده و شیرین، آغاز شده و پیش می رود. «چکاوک» تصویری از شرایط اجتماعی زنان در اواخر دوره عثمانی در آناتولی به دست می دهد. گزیده‌ای از کتاب: سر کلاس همیشه پر حرفی می کردم و از اینجا به آنجا می رفتم. مثل بچه های دیگر، پله ها را بالا رفتن یا پایین آمدن برای من نبود. منتظر می شدم تا همه از پله ها پایین بروند، زمانی که راه پله خلوت شد، سوار نرده راه پله می شدم و تا پایین پله ها سُر می خوردم یا پاهایم را جفت می کردم و تا آخرین پله، تک تک پله ها را می پریدم. در حیاط مدرسه درخت خشکی بود. هر موقع وقت می کردم از آن درخت بالا می رفتم و بدون توجه کردن به تهدیدها و خواهش های معلم ها برای پایین آمدنم، تا آخر زنگ تنفس، از شاخه ای به شاخ? دیگر می پریدم. روزی معلممان مرا در آن حال دید و داد کشید: “این بچه آدم نیست، چکاوکه!”. از آن روز اسمم از یادها رفت و همه مرا “چکاوک” صدا می کردند. نمی دانم اسمم چطور به گوش خانواده و فک و فامیل رسید و به زبانشان افتاد. دیگر اسم اصلی من، یعنی فریده، مثل لباس عیدی بود و خیلی کم و در جاهای رسمی استفاده می شد. از اسم چکاوک، هم خوشم می آمد و هم به دردم می خورد. وقتی کسی کار نامناسبی از من می دید، با بی اعتنایی، شانه هایم را بالا می انداختم و می گفتم: “چی کار کنم؟ از یه چکاوک چه انتظاری دارین؟”