هوش اجتماعي كه دانيل گلمن آن را برتر از ضريب هوشي و هوش هيجاني مي‌شمارد، روابط انسان را با جامعه پيرامون خود شكل مي‌دهد و دنياي بيروني و دروني و موفقيت و شكست او را رقم مي‌زند. آيا هوش اجتماعي ارثي و ژنتيكي است و يا اكتسابي و قابل پرورش و تعليم است؟ چگونه مي‌توان اين نيروي شگفت‌انگيز باطني را در هنگامه بحران‌هاي سهمگين زندگي و تندبادهاي مشكلات و سختي‌هاي به كار گرفت و با عقل و تدبير از توفان‌ها گذر كرد و راه‌حل‌هاي درخور و آسان يافت؟