چون رود جاري باش، مجموعه‌اي از قصه‌ها، عقايد و نظرات پائلو کوئيلو، برشي عرضي در کالبد‌شناسي فعاليت‌هاي ادبي او، و بازتابي زيبا از گستره‌ي آفرينش‌هاي اين نويسنده برزيلي است. اين قطعات، مسير نگاه آفريننده را تصوير مي‌کنند، و در اين مسير، هم‌چون عکس‌هايي فوري از بخش‌هايي از زندگي، بر جزئياتي از حقيقت مکث مي‌کند؛ جزئياتي که تبلور فلسفه‌ي ظريف پائولو کوئليو است، کسي که با همان صفاي تماشاي يک رود، به مشاهده‌ي هستي مي‌نشيند و بي‌ترديد. با نيت آشکار کردن راز و روش‌هاي انسان، براي پيمودن مسير زندگي، پائولو کوئليو رسالت خود را تعريف قصه‌ي انسان مي‌داند. با نگاه به تعارض دروني هميشگي انسان، که هم مرزها و حدود بي‌شمار دارد و هم رواني با پهنه‌اي بيکران. کوئليو مي‌خواهد تعريف کند که انسان‌ها کيستند و چگونه‌اند، بي‌آن‌که لزوما مترادف باشد که با اين‌که چه مي‌خواهند و چگونه تظاهر مي‌کنند. چون رود جاري باش، مجموعه‌اي قطعات خلاصه و عميق است، که لحظه‌هاي کوتاه اما جاوداني را در زندگي انسان‌هاي گوناگون ثبت مي‌کنند؛ مانند داستان پسرکي که مي‌نويسد، اما بيشتر به قلمش توجه دارد تا به محتواي نوشته‌اش؛ چرا که همه‌چيز بسته به اين است که از کدام زاويه به واقعيت نگاه کنيم.