الفيري: ازت مي‌خوام خوب به حرف‌هام گوش بدي. (مكث) مي‌دوني، گاهي‌وقت‌ها خدا هم تو كار بنده‌هاش مي‌مونه. همه ما يه كسايي رو دوست داريم؛ زنمون رو، بچه‌هامون رو - هر كي بالاخره يه كسي رو داره كه دوست داشته باشه، هان؟ اما گاهي وقت‌ها... اين علاقه زياديه. مي‌فهمي؟ زياديه، و كار رو به جايي مي‌كشونه كه نبايد. يه بابايي جون مي‌كنه و بچه بزرگ مي‌كنه، حالا يا بچه خواهر برادرشه، يا حتي بچه خودشه، خودش هم اصلا متوجه نمي‌شه، اما طي سال‌ها معلوم مي‌شه كه علاقه‌ش به دخترش زياديه، مي‌فهمي چي مي‌خوام بگم؟