برخي دوگانگي هاي تئوريک مکتب اتريش , نظير دولت-بازار و نظم خودجوش-نظم مصنوع با توجه به روندهاي تاريخي توجيه نميشود؛ بازار خودانگيخته ريشه در مبادلات داوطلبانه افراد ندارد و نظم هاي خودجوش نيز, ماهيت متفاوتي نسبت به نظم هاي دستوري ندارند. مقوله "قدرت" که ساختار روابط بين افراد را ايجاد ميکند, تمامي ابعاد معنادهي بشري را در بر ميگيرد. اين مسائل از آنجايي اهميت دوچندان پيدا ميکند که وقتي بازار در برابر سنت ها قرار ميگيرد مشکلات موجود در ميان حاميان بازار خودانگيخته دو چندان ميشود. همچنين نظريه سرمايه مکتب اتريشي قائم به اين گزاره است که چرخه هاي کسب و کار صرفا بر اثر مداخلات پولي دولت ايجاد ميشود ؛ در حالي که عوامل درون زاي تعادل گريز و انبساط هاي پولي غيرتورمي , درستي آن را متزلزل ميکند.