بيرون يک شهر کوچک در کشور سوئد، باغي بود قديمي با درخت‌هاي ميوه انبوه که شاخه‌هاي آن‌ها از هر طرف در هم پيچيده بود. در اين باغ کلبه‌اي بود و در اين کلبه «پي‌پي جوراب بلند» زندگي مي‌کرد. پي‌پي نه ساله بود و تک و تنها زندگي مي‌کرد. نه مادر داشت نه پدر، که البته از يک جهت بد نبود، چون ديگر کسي نبود که وسط تفريح و بازي به او بگويد وقت خواب است و يا اين‌که وقتي دلش مي‌خواست آبنبات بخورد به او بگويد بيا و روغن ماهي بخور.