سيرنگ خوشش مي‌آيد و سر تكان مي‌دهد. بعد، از كنار تخت بلند مي‌شود. لبه‌ي پنجره مي‌نشيند. بال‌هايش را، تا جايي كه تمام قاب پنجره را پر كند، باز مي‌كند و مي‌گويد: «آن پرها مال من نيستند، پر پرنده‌هاي شكارشده‌اند. براي شكايت آمده‌اند كه بگويند، خسته شده‌ايم از دست آدم‌ها.» اين را مي‌گويند و پرواز مي‌كند.