توران يک اصطلاح اساطيري است ؛اگر اين اصطلاح در روزگار باستان در مقام يک جاينام معنايي تاريخي نيز داشت ولي در دوران معاصر ،در تغيير وتبديل آن به يک اصطلاح زبانشناختي براي دسته بندي زبان هايي که بعد ها بادقت بيشتر به زبان هاي آلتايي معروف شدند،آن وجه تاريخي را نيز از دست داد وبه مقوله اي افسانه اي مبدّل شد.ولي اين افسانه پردازي هنگامي به اوج رسيد که در خلال رقابت ورويارويي تعدادي از قدرت هاي غربي يا امپراتوري روسيه ،اين اصطلاح زبانشناختي جنبه اي سياسي يافت در توصيف مجموعه اي از اقوام وملل« توراني» در آنسوي آسياي ميانه که قرار بود بر ضدّمسکو به کار گرفته شوند . پس از آنکه اين اصطلاح در جهان غرب رنگ باخت ،نخست به ترک زبان هاي امپراتوري روسيه به ارث رسيد که در جستجوي يک هويت قومي جديدبودند وآنگاه به ترکان عثماني که علاوه بر اين هويت جديد ،عرصه جديدي رانيزبراي جهانگشايي جستجو مي کردتد.بررسي ها ورسائلي که در اين مجموعه گرد آمده اند از فراز وفرود بحث توران وپان تورانيسم تصوير در خور توجهي ارائه مي دهند.