زماني که لوي استروس در دهه1930 و پس از تحصيل در رشته فلسفه، براي مأموريتي اداري عازم ايالات متحد آمريکا شد و سپس به دليل شروع جنگ تا پايان آن در همان کشور باقي ماند، هيچ کس (و پيش از همه خود او) تصوّر نمي کرد که او انقلابي عظيم در علوم اجتماعي و به ويژه در انسان شناسي به پا کند. او، زماني که در جنگل هاي آمازون با انسان هايي از «جوامع ابتدايي» روبرو شد، توانست به درک پديده «انسان» برسد؛ پر شور ترين و راز آميزترين پديده هاي که مي توانست انديشه او را براي تمام عمر به خود مشغول کند