وروجك قدكوتاه و بدقيافه است. دندان‌هايش مثل دندان‌هاي گراز است و صدايش شبيه صداي قورباغه‌اي است كه مار بوآ آن را گرفته و فشار مي‌دهد. اما او اهميت نمي‌دهد. مادربزرگش هميشه به او گفته است كه موقع راه رفتن سرش را بالا بگيرد، با تمام وجود لبخند بزند و با صداي بلند آواز بخواند و او از اين حرف‌ها مي‌رنجد. اما مدتي بعد مجبور مي‌شود به مدرسه جديدي برود. روز اول يك دانش آموز قلدر به او زور مي‌گويد، اما وروجك خوب مي‌داند كه چگونه او را سرجايش بنشاند.