زبان فارسي، كه از ستون‌هاي اصلي مليت ايراني است، از آغاز دوران اسلام تا عصر مشرطويت تحولاتي عمده داشته است كه زمينه‌ساي زبان فارسي تكامل يافته امروزي است. در اين تحول،بخصوص سه گروه - اهل ديوان، روحانيت، و عرفا - نقش عمده بازي كرده‌اند. در ان كتاب، نقش سه گروه ياد شده از زاويه‌اي اجتماعي و در ارتباط با كاركرد ملي و فرهنگي زبان فارسي بررسي و روشن مي‌شود كه با فارسي نوشتن چه رابطه‌اي داشته‌اند و چه نقشي ، مثبت يا منفي، در قبال آنن بازي كرده‌اند.