انگيزه گردآوري مقالات حاضر، گشودن دريچه‌يي به چشم‌انداز پيشينه و حال نقد هنري و روشن كردن زمينه‌ها به منظور درك عميق‌تر پرسش‌هايي است كه در رابطه پيچيده ميان منتقد و اثر هنري مطرح مي‌شود. اگر نقد هنري بتواند با هر تدبير و تمهيدي كه شده، تفاوت‌هاي فاحش ميان ديدن و تماشا كردن را به مردم بياموزد و راه و روش پرداختن به لايه‌هاي دروني اثر هنري را نشان دهد، بي‌ترديد به يكي از اهداف انساني خود دست يافته است. نقد هنري، از يك طرف به نحوه نگرش يك نسل صدا مي‌دهد و از طرف ديگر، ابزار دريافت اين صدا و بازتاب روح زمانه خود است. انتخاب عنوان" هنر نقد هنري" از آن جهت است كه تفسير و تحليل اثر هنري، و پرداختن به چنين شاخه پيچاپيچ و پرباري از فرهنگ انساني، خود هنري است كه مي‌بايد رشد كند و شكوفا شود، هنري است كه آسان به دست نمي‌آيد و بدون بازنگري‌هاي مداوم و گشت و واگشت در عرصه هنر حاصل نمي‌شود. " هنر نقد هنري" در واقع يك ارزيابي تاريخي درباره سنت پانصد ساله نقد هنري و بررسي كلي نقد و نظر‌هاي معارض است، البته نه‌ چندان كه به يافتن سوزن در انبار كاه تعبير شود.