آيا اجراهاي نمايشي صرفا تفاسيري از آثار ادبيات دراماتيك‌اند؟‌اجراهاي نمايشي به تاثيري از عوامل مختلف و بازيگر گرفته تا زمان و مكان تغيير يافته‌اند. تجربه‌ي واقعي ما از تماشاي اجراهاي نمايشي، منعكس كننده‌ي اين حقيقت است كه وقتي نمايشي را تماشا مي‌كنيم در واقع نظاره‌گر كارگراني خاص و هنرمندي و بداهه‌گري بازيگران هستيم. هنر تئاتر توضيح مي‌دهد كه نمايش به خودي خود قسمتي از هنر است و از متون ادبي كه به كار مي‌گيرد، متمايز است. اين مطلب به واقع تاكيدي است بر اين‌ كه ما چگونه با تئاتر مواجه مي‌شويم و هميلتون ابزاري را كه براي شناسايي عناصر بنياديني كه براي درك استقلال اجراهاي نمايشي لازم است، به ما معرفي مي‌كند. كتاب هنر تئاتر با بررسي در ديدگاه معارض رابطه‌ي متن ـ اجرا و اجراگر ـ مخاطب رويكردي فلسفي را براي درك، تفسير و پي بردن به ارزش هنر تئاتر به كار مي‌بندد.