در دهه‌ي پنجاه ريشارت کاپوشچينسکي بعد از اتمام تحصيلات دانشگاهي‌اش به‌عنوان خبرنگار برون‌مرزي روزنامه‌ي «اشتاندار موآديش» مشغول به کار شد. او در کنار بازديد از چندين کشور در قاره‌ي آفريقا چون مصر، ليبي و بعضي از کشورهاي آفريقاي غربي به هند، چين، ايران و سپس السالوادور رفت و در طول اين سفرها نسخه‌اي از کتاب تواريخ هرودوت را با خود داشت. کاپوشچينسکي در اين کتاب سعي به رمز‌گشايي از پيچيدگي‌ها و رويدادهايي مي‌کند که در ديدار از هر محيط تازه با آن‌ها روبه‌رو مي‌شود و در اين مسير تواريخ همچون راهنماي گردشگري به ياري او مي‌آيد و حضور اثيري هرودوت به‌سان ويرژيل براي دانته، وي را هدايت مي‌کند. همسفر با هرودوت شرح اين ماجراها و توازي آن‌ها با رويدادهايي‌ست که هزاران سال قبل روي داده است. با بستن اين کتاب اين‌طور به نظر خواهد آمد که علي‌رغم پيشرفت‌هاي شگرف بشر در طول تکامل تمدن، گويي برخي عناصر اين تمدن نه تغيير يافته‌اند و نه تغيير خواهند يافت.منتقد گاردين کتاب را بسيار الهام‌بخش و عميقاً انديشمندانه خوانده است. او کتاب را مجموعه‌اي درهم‌تنيده و جذاب از اتوبيوگرافي، نقد ادبي و مراقبه دانسته است که توانسته به‌خوبي سفر هرودوت را به سفرهاي خودش پيوند دهد.