کتاب روايتگر مسير درمان بيماري با نام جيني الکين است؛ نويسنده جوان و با استعدادي که روان‌پزشکان مشکلش را نوعي اختلال شخصيتي با نام «اسکيزوئيد» تشخيص داده بودند. جيني پس از آزمودن انواع روش‌هاي فردي و گروهي جلسات درماني انفرادي‌اش را با دکتر يالوم آغاز کرد. به‌عنوان بخشي از روند درمان، توافق کردند که هر يک جداگانه پس از هر جلسه برداشت و افکار خود را از آنچه در آن يک ساعت گذشته يادداشت کنند. هر روز يک قدم نزديک‌تر حاصل بيان توصيفات و احساسات پزشک و بيمار در مورد رابطه درماني‌شان است. «او را در اتاق انتظار ديدم و به سمت اتاقم هدايتش کردم. با اينکه خيلي آهسته راه مي‌رفتم جيني مانند همسري شرقي چند قدم عقب‌تر از من به آرامي پشت سرم آمد. گويي به خودش تعلق نداشت. هيچ‌چيزش به هيچ‌چيزش نمي‌آمد: موهايش، پوزخندش، صدايش، راه رفتنش، ژاکتش، کفش‌هايش، انگار همه‌چيز اتفاقي کنار هم قرار گرفته بودند و هر لحظه ممکن بود تمامشان- مو، راه رفتنش، دست و پا، شلوار جين پاره، جوراب‌هاي ساق‌دار، همه‌چيز-از هم بپاشند.»