در خصوص مناسبات نظام فکري نيچه با اصل دين بطور عام و مسيحيت بطور خاص، تفسيرها و مناقشات بسياري در ميان بوده و هست که در اين راستا، گزاره ها و اشارات مثبت و تحسين برانگيز نيچه نسبت به عناصر مکتب اسلام بويژه شخص پيامبر(ص)، امري تامل برانگيز و تا حدودي پيچيده است. در اين کتاب سعي بر اين است تا با مراجعه مستقيم به اصل «اراده معطوف به قدرت» و مفاهيم برساخته ديگري چون «ابرانسان»، رابطه ي بظاهر پارادوکسيکال و باور عوامانه اي که در خصوص ارتباط نيچه با دين مشهور است، نقد و تصحيح شود. و کليد حل اين چالش را بايد در فرضيات اوليه نيچه و اصول فکري او جستجو کرد. روي جکسون، نيچه پژوه و اسلام شناس نامدار معاصر، تلاش کرده است تا به بررسي اين رابطه از زواياي ديگر و در قالب سياست ورزي و امور کشورداري و عصبيت - به تعبير ابن خلدون - بپردازد و زيربناي مستحکم و ارزشمندي براي اين دست پژوهش ها فراهم نمايد.