کتاب «نيمه‌ي روشن من» نوشته‌ي ماتيلدا هايندو، با ترجمه‌ي آرام جواهريان و انتشار از سوي نشر مون، اثري است در سپهر ادبيات روان‌درمانگرانه و خودياري، که با زباني لطيف و بياني تأمل‌برانگيز، به جست‌وجوي روشنايي در ميانه‌ي تيرگي‌هاي درون انسان معاصر مي‌پردازد. نويسنده با نگاهي همدلانه و درک‌محور، نه در مقام مرشد که در هيئت همراهي دلسوز، مخاطب خود را از گذرگاه‌هاي تلخ افسردگي، اضطراب، بي‌انگيزگي و خلأهاي معنوي عبور مي‌دهد. اين اثر، نه راهنمايي براي دستيابي به خوشبختي به معناي عام، بلکه تلاشي است براي بازشناسي لحظاتي اندک اما زنده، در ميان زيست خاکستري روزمره؛ لحظاتي که به‌گفته‌ي نويسنده، مي‌توانند در حکم «نيمه‌ي روشن» انسان باشند. ساختار کتاب مجموعه‌اي از نوشتارهاي کوتاه، گاه الهام‌گرفته از تجربه‌هاي شخصي، و گاه منبعث از ادبيات درماني و مراقبه‌ي دروني است. فصل‌ها به دور از پيچيدگي‌هاي نظري، خواننده را به درنگ در خويشتن، به مهرورزي با خود، و به پذيرش نواقص انساني فرامي‌خوانند. در مجموع، «نيمه‌ي روشن من» کتابي است آرام، ژرف و فروتن، که بي‌ادعا اما مؤثر، مي‌کوشد نجوايي تسلي‌بخش در گوش جان مخاطب باشد. اثري مناسب براي آنان که در پي نجات خود از فروبستگي‌اند، و باور دارند حتي در روزهاي ابري، نوري اگرچه ضعيف، همواره هست.