هدايت که بيش‌تر وقت خود را به مطالعه نوشته‌هاي نويسندگان بزرگ خارجي و داخلي مي‌گذراند، با اطلاعات وسيع و تشخيص دقيقي که داشت، گاه ضمن مطالعه، به اثري از يکي از نويسندگان خارجي يا به يک موضوع درخور تحقيق برخورد مي‌کرد که توجه او به جانب آن معطوف مي‌شد و درصدد برمي‌آمد آن اثر را به فارسي برگرداند يا در باره موضوع مورد توجه خود تحقيق و تتبع کند و نظرياتش را به صورت مقاله‌اي به چاپ برساند.