در شاهنامه، زنان در قلمرويي شگفتي مي‌آفرينند كه نازشگاه تازشگاه مردان است: در آوردگاه. دختري ايراني به نام گردآفريد، پهلواني بزرگ و بي‌مانند را چون سهراب كه رستمي است جوان و پرتوان، در نبرد به ستوه مي‌آورد. اگر فردوسي دشمن زن مي‌بود، اين داستان را يكسره مي‌سترد. اگر ايرانيان زن را خوار مي‌داشتند، چنين داستاني در فرهنگ ايراني پديد نمي‌آمد.