سِر جان مَلکُم، کارمند کمپاني هند شرقي و اولين نماينده سياسي انگلستان به ايران در دوره قاجار، در سال 1215قمري به حضور فتحعلي‌شاه قاجار رسيد. وي در هند، زبان فارسي را که زبان ادبي و رسمي بود و نيز آداب و رسوم اجتماعي ‌ـ ‌فرهنگي مشرق ‌زمين را چنان آموخت که در 1792 مترجم فارسيِ نيروهاي نظامي انگليسي در ايالت حيدرآباد شد. در اين کتاب به اقداماتي که ملکم انجام داده است پرداخته مي‌شود، ملکم در مدت اقامت در ايران به اهميت سياسي و تجاري جزاير و بنادر خليج فارس پي برد و پس از بازگشت به هند، به لرد ولزي پيشنهاد کرد که جزيزه هنگام را اشغال و در آن پايگاه دريايي تأسيس کنند، اما اقدامي صورت نگرفت. ... اين کتاب از زبان داناي کل بيان مي‌‌شود، شايد به اين علت که او آسان‌تر بتواند احساسات و افکار و داوري‌هاي خود در مورد ايرانيان را، که بيشتر با عداوت و غرض و کينه و تحقير همراه است، از زبان ديگران بيان کند.