چه ارتباطي بين دموکراسي و سوخت فسيلي وجود داد؟ سوخت فسيلي هم دموکراسي مدرن را ممکن مي‌سازد و هم محدوديت‌هايي براي آن ايجاد مي‌کند. براي درک اين محدوديت‌ها بايد با آنچه ظهور گونه مشخصي از سياست دموکراتيک را ممکن مي سازد، آشنا شويم. چيزي که نام آن را دموکراسي کربني مي‌گذاريم. در پي حمله آمريکا به عراق در سال 2003 در مورد يکي از اين محدوديت‌ها بحث‌هاي زيادي شد. اغلب گفته مي‌شود که يکي از ويژگي‌هاي برجسته خاورميانه فقدان دموکراسي است و از نظر بسياري از کساني که درباره اين منطقه مهم و حياتي مي‌نويسند، نفت عامل اين فقدان است. کشورهايي که بخش عمده‌اي از درآمدشان از صادرات نفت به دست مي آيد، کمتر به دموکراسي گرايش دارند. موج خيزش‌هايي که جهان عرب را در سال 2011 درنورديد حکايت از رابطه مستقيم بين درآمدهاي بالاي نفتي و مشکل مطالبات فزاينده مردم براي برخورداري از زندگي دموکراتيک و برابرتر داشت. در مجموع هر چقدر که کشوري نفت کمتري توليد مي‌کرد و توليد آن نيز سريع‌تر کاهش پيدا مي‌کرد، مبارزات دموکراسي خواهانه در آن گسترده‌تر بود. تونس و مصر که خيزش در آن‌ها آغاز شد و يمن، بحرين و سوريه که قيام به سرعت در آن‌ها گسترش يافت، از جمله کوچک‌ترين توليدکنندگان نفتِ منطقه بودند و در همه آن‌ها نيز توليد نفت رو به کاهش داشت. در اين کتاب، نويسنده تاريخ انرژي را مورد بازانديشي قرار مي دهد و درکي از سياست‌هاي زيست محيطي، مبارزه براي دموکراسي و جايگاه خاورميانه در جهان پست مدرن به دست مي‌دهد.