کتاب ايان فريزر با عنوان نظريه ي سياسي و فيلم از آدورنو تا ژيژک به رابطه پيچيده بين نظريه ي سياسي و سينما مي پردازد و به بررسي اين امر مي پردازد که چگونه فيلم ها مي توانند بر آگاهي سياسي بينندگان تأثير بگذارند و چگونه مي توان نظريه سياسي را براي تحليل و تفسير فيلم ها به کار بست. هدف اصلي فريزر در اين کتاب نشان دادن اهميت اجتماعي و ژرف فيلم در تصويرسازي و تجسم ايده هاي سياسي است. فريزر با تکيه بر نظريه هاي متفکران تأثير گذار مانند آدورنو، رانسير، تأثيرگذار کريستوا و... نشان مي دهد که چگونه فيلم ها مي توانند به طور بصري مفاهيم پيچيده اي را نشان دهند که درک آن ها اغلب چالش برانگيز است و در نتيجه درک عميق تر نظريه سياسي را تسهيل مي کند. رويکرد ميان رشته اي فريزر که نظريه ي سياسي، مطالعات فيلم، روانکاوي فلسفه را در هم مي آميزد اين کتاب را متمايز مي کند. فريزر با بررسي آثار نظريه پردازان کليدي سياسي در ارتباط با فيلم هاي تأثيرگذار، روشن مي کند که سينما مي تواند ابزار قدرتمندي براي نقد و تأمل سياسي باشد. تمرکز کتاب بر نظريه هاي روانکاوانه پساساختارگرا و نئومارکسيست است و همچنين کاوش آن در مقاومت در برابر ساختارهاي قدرت موجود بر تعهد آن به نظريه ي سياسي انتقادي و ارتباط آن در گفتمان معاصر تأکيد دارد. از سويي هر يک از اين نظريه پردازان به نوعي به روابط اجتماعي حاکم در سرمايه داري پرداخته اند بنابراين کتاب به طور کلي درباره نظريه ي سياسي نيست بلکه کتابي از نظريه هاي سياسي انتقادي است که به پرسش هايي درباره ي مقاومت در برابر اشکال موجود قدرت و ستم نيز مي پردازد. پرسش هايي پيرامون اخلاق راديکال که از طريق کار نظريه پردازاني که درباره اش مي نويسد و فيلم هايي آشکار مي شود که براي تفسير انتخاب کرده است،بنابراين نظريه ي سياسي و فيلم اثري نيست که يک نظريه کلي از امر سياسي را به طور کلي در مورد فيلم ها اعمال کند برعکس مأموريت خاصي دارد يعني نقد سرمايه داري موجود نظريه پردازان و فيلم هاي مورد مطالعه در متن نيز بينش هايي را در مورد اشکال سرمايه داري قدرت و ستم ارائه مي دهند.