نسل پي چهارمبن و نامدارترين رمان ويكتور پلوين است كه با فروپاشي اتحاد جماهير شوروي و پيوستن روسيه به بازار آزاد با آثاري همچون «اومون را»، «چاپايف» و «زندگي حشرات» ضمن ازائه تلفيقي از فرهنگ عامه‌اي نوظهور با سويه‌هايي از باطن‌گرايي رمزآلود ارتدوكسي، از طرفي آرمانشهر فروريخته كمونيستي را به شوخي مي‌گيرد و هم‌زمان تصويري صريح‌تر از سرگرداني در زمين سوخته‌اي به جامانده از سال‌ها سلطه‌ي رفقاي تماميت‌خواه نسل پدرانش به دست مي‌دهد.