دانش امر بزرگي است. ناداني امر بزرگ تري است و جالب تر هم هست. شايد اين سخنان عجيب وغريب به نظر برسند، زيرا ما همه دنبال دانش هستيم و آرزويمان اين است که از ناداني دوري کنيم. ما مي خواهيم بدانيم که چگونه از ناداني فرار کنيم و چطور به دانش و دانايي برسيم و در موارد گوناگوني هم موفق مي شويم. ما سال ها به مدرسه مي رويم. و هزينه هاي زيادي مي کنيم براي اينکه دانش بيشتري به دست آوريم. اما پرسش اين است که چند نفر از ما راجع به اين موضوع فکر کرده ايم که پس از به دست آوردن دانش، چه چيزي حاصل خواهد شد. ممکن است که ما بيش از بيست سال از عمرمان را صرف يادگيري کنيم، اما چهل سال بعد را چطور مي گذرانيم؟ احمقانه است که براي اين چهل سال، هيچ برنام? خوب تعريف شده اي نداشته باشيم. بنابراين، بايد پرسيد که بعد از کسب دانش و دانا شدن، چه اتفاقي براي انسان خواهد افتاد. ممکن است شما آن گونه که من مي انديشم فکر نکنيد، ولي من مي خواهم بگويم که بعد از دانش، ناداني مي آيد و نه برعکس. مي توانيم کار و پروژه مان در اين کتاب را با اين پرسش ها آغاز کنيم که اولاً علم با چه فرايندي فکت هاي خود را به دست مي آورد، و ثانياً اين فرايند، در واقع، چگونه ناداني را توليد مي کند. پس از آن است که مي شود بررسي کرد که دانشمندان چگونه کارشان را انجام مي دهند، چگونه شيو? کار و سؤال هاي خود را انتخاب مي کنند، و چگونه راجع به اين موضوعات تصميم مي گيرند.