در دادگاهي جنجالي که در سال 1925 در ايالت تنسي امريکا برگزار شد، معلمي دبيرستاني به نقض قانون باتلر متهم شد که طبق آن، تدريس موضوع «تکامل انسان» در مدارس دولتي غيرقانوني بود. اين معلم که مطمئن نبود آيا واقعاً تکامل انسان تدريس کرده است يا نه، خود را عمداً متهم کرد تا بتواند توجه افکار عمومي را به موضوع جلب کند. او ابتدا مجرم شناخته و جريمه شد، اما حکمش به دلايل فني لغو شد. اين محاکمه به هدف خود، يعني ايجاد سروصداي گسترده در سطح ملي، رسيد، و خبرنگاران بسياري به محل تشکيل دادگاه هجوم بردند تا سخنان وکلاي برجسته‌اي را که پذيرفته بودند نمايندگي دو طرف را بر عهده بگيرند پوشش خبري دهند. اين دادگاه، که به «دادرسي بوزينه» نيز شهرت دارد، مناقشه ميان بنيادگرايان و مدرنيست‌ها را علني کرد؛ بنيادگراياني که مي‌گفتند کلام خدا، به همان شکل که در کتاب مقدس آمده است، بر همه ي دانش بشري اولويت دارد، و مدرنيست‌هايي که مي‌گفتند تکامل مي‌تواند با دين سازگار باشد. «دادرسي بوزينه» يکي از نقاط عطف در تاريخ آموزش نظريه ي تکامل است. جروم لارنس و رابرت اي. لي در ميراث باد اين نقطه ي عطف تاريخي را بازسازي کرده‌اند، آن هم به قول خودشان با اين آگاهي که «دستور صحنه‌ها طوري است که انگار چندان از آن نگذشته است. شايد همين ديروز بوده باشد و ممکن است همين فردا باشد».