لئوناردو، فراغت پيدا كرد و در فصل بهار به عمارت جوكوندو برگشت تا تصوير ليزا را به پايان رساند. ليزا به تصور آن‌كه تصويرش تمام شده است، اصرار داشت لئوناردو فوري آن را به اوربينو بفرستد. «آيا متوجه هستي از هنگامي كه كشيدن تصوير را آغاز كرده‌اي، بيش از دو سال مي‌گذرد؟ خويشاوند من بايد براي ديدن آن بي‌تاب شده باشد.» لئوناردو از او خواهش كرد اجازه دهد مدت بيشتري بر روي آن كار كند، چون از لبخند تصوير راضي نبود. او به ليزا گفت: «اغلب مردم با لب‌هايشان مي‌خندند، اما شما با چشم‌هايتان لبخند مي‌زنيد.»