هجده بيت نخستين مثنوي مولانا جلال‌الدين بي ترديد بحث برانگيز‌ترين بخش سخنان وي است كه از ديرباز مورد تفاسير گوناگون قرار گرفته است. ميل تاويل‌گراي حاكم بر شارحان مثنوي كه عمدتا تحت تاثير مكتب عرفان نظري ابن‌عربي و صدر‌الدين قونوي و در ادامه حكمت متعاليه صدر‌الدين شيرازي بوده، كم‌تر مجالي به خوانندگان اين اثر داده تا اين ابيات مهم را در بافت انديشه‌هاي شخص مولانا جستجو كنند و هدف مهمي را كه گوينده آن از گفتنش دنبال مي‌كرده، درك نمايند.