وقتي كوچولو هستي، مي‌تواني با يك جعبه‌ي مقوايي به دنياهاي ديگر سفر كني. مي‌تواني سوار بر تخت‌خوابت، تا درياهاي دور پارو بزني. مي‌تواني با يك شيشه‌ي مربا، به فضا بروي. مي‌تواني با سوسك طلايي‌ات پرواز كني و از آن بالا براي مامان و بابا دست تكان بدهي.. مامان خنديد: چه بامزه فكر كنم آن‌ها مهمان‌هاي وقت خوابند. من‌هم كه انداره‌ي تو بودم، هميشه وقت خواب به اتاقم مي‌آمدند.