مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد قضاي آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد رقيب آزارها فرمود و جاي آشتي نگذاشت مگر آه سحرخيزان سوي گردون نخواهد شد مرا روز ازل كاري به جز رندي نفرمودند هر آن قسمت كه رفت آنجا از آن افزون نخواهد شد خدا را محتسب ما را به فرياد دف و ني بخش كه ساز شرع از اين افسانه بي‌قانون نخواهد شد