كتاب حاضر روايتي است از متيو ليبرمن، محقق برجسته علوم اعصاب اجتماعي. او با استناد به برخي پژوهش‌هاي انجام گرفته در دو دهه اخير، و با زباني جذاب و متقاعد‌كننده مي‌كوشد به مخاطبانش بگويد مغز انسان براي اجتماعي بودن طراحي شده است. اگر با شواهد و تفسير‌هاي ارائه‌شده در اين اثر موافق باشيد، آن‌گاه بايد بپذيرد كه اجتماعي بودن نوع انسان محصول جانبي هوشمندي او نيست و چه بسا اين اجتماعي شدن مغز است كه موجب هوشمندي‌اش شده است. كتاب مغز اجتماعي در كنار دفاع از ايده‌اي كه مطرح مي‌كند، بطور ضمني حوزه علوم اعصاب اجتماعي را نيز معرفي مي‌كند: حوزه‌اي بسيار جذاب كه فصل مشترك علوم شناختي، علوم اعصاب، و روانشناسي اجتماعي است.