کتاب حاضر روایتی است از متیو لیبرمن، محقق برجسته علوم اعصاب اجتماعی. او با استناد به برخی پژوهش‌های انجام گرفته در دو دهه اخیر، و با زبانی جذاب و متقاعد‌کننده می‌کوشد به مخاطبانش بگوید مغز انسان برای اجتماعی بودن طراحی شده است. اگر با شواهد و تفسیر‌های ارائه‌شده در این اثر موافق باشید، آن‌گاه باید بپذیرد که اجتماعی بودن نوع انسان محصول جانبی هوشمندی او نیست و چه بسا این اجتماعی شدن مغز است که موجب هوشمندی‌اش شده است. کتاب مغز اجتماعی در کنار دفاع از ایده‌ای که مطرح می‌کند، بطور ضمنی حوزه علوم اعصاب اجتماعی را نیز معرفی می‌کند: حوزه‌ای بسیار جذاب که فصل مشترک علوم شناختی، علوم اعصاب، و روانشناسی اجتماعی است.