در سياست فرهنگي تمركز بر مساله ابزار شمول فرهنگي به جاي اهداف سياسي فرهنگي، از اهميت خاصي برخوردار مي‌شود. كمتر كسي با احترام به تفاوت مذهبي، جنسيتي و زير فرهنگي يا با شرايط حقوقي و فني براي گسترش برابري و رواداري، مخالفت مي‌كند، اما معمولا وقتي مشاهده مي‌شود كه سياست تبعيض مثبت منابع بيشتري را به يك گروه در جامعه در مقايسه با گروهي ديگر اختصاص مي‌دهد اين مخالفت‌ها اغلب مطرح مي‌شود.