از طريق صفحات اين كتاب ما نشان داده‌ايم كه مصرف‌كننده، محور بسياري از مباحث است، خواه براي مثال، او مستقل ديده شود «كه نياز به هيچ سخنگوي خودگمارده‌اي براي دفاع از علايق خود ندارد» و خواه قرباني «كه به آساني به وسيله ابزارهاي نظام سرمايه مورد سوءاستفاده و فريب قرار مي‌گيرد»، چه به عنوان كاوشگر در نظر گرفته شود «كه تشنه تجربيات و معاني جديد است» و چه به عنوان كنش‌گرا «كه براي حقوق جمعي مبارزه مي‌كند»، چه به عنوان پيام‌دهنده و برقراركننده ارتباط ديده شود «كه از اشيا به عنوان پل‌هايي براي ارتباط با هم‌نوعان استفاده مي‌كند» و چه به عنوان شورشي «كه از اشيا براي بيان عدم پذيرش و خشم استفاده مي‌كند»، چه به عنوان هويت‌جو در نظر گرفته شود «كه سعي مي‌كند تا يك خود واقعي در اشيايي كه مصرف مي‌كند، پيدا كند» و چه به عنوان لذت‌گرا «كه فقط نگران لذت شخصي است». همه اين‌ها تلاش‌هايي براي شكل دادن به مصرف‌كنندگان و اكثر اوقات، فروش خودانگاره‌هاي خاص به ايشان، يا با چاپلوسي، يا از طريق چرب‌زباني، يا به وسيله اخلاقي‌سازي، يا اغوا و يا با فريب مستقيم، هستند.