((مرد بي‌وطن)) كتاب مزخرفي‌ست. نويسنده ديگر چيزي در چنته ندارد كه درباره دنيا به ما بياموزد. دوران شكوفايي‌اش به سر آمده و گوهر خردش در قعر دريايي از غرولند و اراجيف مدفون شده‌ است. شوخي كردم. اما بايد اعتراف كنم كه اين ترفند را از خود كورت ونه‌گوت و كتاب اخيرش ((مرد بي‌وطن)) سرقت كرده‌ام. با اين كه خيلي دلم مي‌خواست اين راز را فاش نكنم، اما تقليد از او براي يك مدت طولاني هم كار آساني نيست. اين اثر كوتاه، كه بخشي از زندگي‌نامه طنزآميز و خشم‌آلود اوست، شايد آخرين فرصت براي بهره‌جستن از قلم منحصر به فرد و ديدگاه‌هاي اين نويسنده برجسته آمريكايي باشد. بصيرت طنزآميز ونه‌گات هنوز هم پشتوانه آثار بسياري از نويسندگان است.